حقیقت روشن:

گناه می‌کنم و بی قرار می‌مانم

به شوق روی تو چشم انتظار می‌مانم

اگر که توبه کنم، از تو ناامید شده م

به قید معصیت امّیدوار می‌مانم

پلنگ زخمی‌ام و خون خویش می‌لیسم

فغان نمی‌کنم و رازدار می‌مانم

«اگر تو آمده بودی بهار می‌آمد»

تو تا نیامده‌‌‌ای بی بهار می‌مانم

بهارهای دروغین بیاید و برود

به احترام غمت سوگوار می‌مانم

هوای بی توئی ام در تلاطم افکنده

دوباره باز -ولی- بردبار می‌مانم

نبرده منّت این دستمالها که تو تا

نوازشم نکنی، در غبار می‌مانم

برای تازه شدن دیر نیست، زود بیا

بیا، نترس که بر این قرار می‌مانم.